O asymetrii ułożeniowej mówimy wtedy, kiedy dziecko leżące na pleckach układa się w charakterystyczny sposób przypominający literę ‘C’. Główka niemowlęcia zwykle obrócona jest tylko na jedną ze stron z wydłużeniem tułowia po stronie twarzy. Wydaje się wtedy, że preferowana strona jest „silniejsza”, ponieważ niemowlę woli, kiedy układa się go na tym boczku, a ręka po stronie twarzy chętniej używana jest do chwytania zabawek. Druga dłoń natomiast jest mniej aktywna i zwykle zaciśnięta. Dzieci z asymetrią nie lubią leżeć na brzuszku gdyż szybciej się męczą. Trudno jest im osiągnąć symetryczny podpór z uniesieniem główki, a nierównomierny rozkład ciężaru ciała powoduje, że niemowlak może bezwiednie przekręcić się z powrotem na plecy. Odgięciu i asymetrycznemu ułożeniu główki może towarzyszyć jej spłaszczenie i wytarcie włosków po stronie, w którą skierowany jest wzrok dziecka. Warto wtedy pomyśleć o sprawdzeniu poziomu witaminy D i uzupełnieniu ewentualnego niedoboru, który przyczynia się do odkształcenia główki.
Uporczywie utrzymująca się zwłaszcza z obserwowanym odginaniem główki w tył i niemożnością doprowadzenia jej do linii środka, będzie zaburzała prawidłowy rozwój niemowlęcia. Niemożliwy stanie się symetryczny rozwój mięśni zginających szyję i mm. brzucha, równoważących mięśnie prostujące. Ułożenie niemowlęcia na nielubianym boku będzie skutkowało odgięciem głowy i obrotem z powrotem na plecy. Zakłóci to rozwój ugięcia bocznego i kształtujących się reakcji nastawczych, czyli skrócenia strony odciążonej, skierowanej na przeciwdziałanie sile grawitacji. Asymetryczny wzorzec postawy będzie również hamował obustronne użycie rąk do sięgania po przedmioty czy manipulację nimi i przekazywanie z ręki do ręki. Rozwój świadomości schematu ciała będzie upośledzony ze względu na ograniczone zdolności do badania własnego ciała. W późniejszym wieku trwająca asymetria może skutkować wadą postawy prowadząc do skolioz i deformacji sylwetki.
Najczęściej asymetria jest spowodowana pamięcią ułożenia wewnątrzmacicznego lub preferencją rodziców w zakresie noszenia dziecka tylko na jednej ręce lub układania do snu zawsze na jednym boczku. W niektórych przypadkach może jednak sygnalizować poważniejsze problemy ze zdrowiem. Jeśli zaobserwujemy występowanie asymetrii u swojego niemowlęcia najlepiej udać się do neurologa, który poprzez wykonanie dodatkowych badań oceni czy charakterystyczne ułożenie dziecka nie jest wynikiem uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego. Zwykle niewielka asymetria nie jest powodem do niepokoju i dzięki stosowaniu prawidłowej pielęgnacji udaje się wyrównać charakterystyczne ułożenie niemowlęcia. W niektórych przypadkach uporczywie utrzymującej się asymetrii szczególnie u starszych dzieci konieczne będzie włączenie terapii metodą NDT-Bobath w celu torowania prawidłowego rozwoju dziecka. Niezwykle ważna jest wczesna interwencja ze względu na niedojrzały mózg dziecka, który rozwija się na podstawie zdobywanych doświadczeń. Przez pierwsze półrocze życia prowadzone działania w celu wyrównania asymetrii są najbardziej efektywne i w znacznie krótszym czasie można osiągnąć zamierzony cel.