Metoda Integracji Sensorycznej

Teoria integracji sensorycznej zakłada, że prawidłowe funkcjonowanie psychofizyczne dziecka jest uwarunkowane procesem właściwego odbioru, przetwarzania i integrowania przez mózg różnych informacji o charakterze sensorycznym. Informacje te mogą dochodzić drogą słuchową, wzrokową, czuciową, smakową, zapachową, a także innymi kanałami zmysłowymi tj. czucie głębokie (propriocepcja) oraz zmysłem, który odbiera siłę grawitacji i ruchy naszego ciała (układ przedsionkowy). Integracja sensoryczna jest czymś w rodzaju wielopoziomowego procesu zachodzącego w mózgu w czasie ontogenetycznego rozwoju człowieka. Do zaburzeń może dochodzić na każdym poziome, przy czym im niższy poziom posiadania dysfunkcji, tym objawów jest więcej i są silniej wyrażone.

Typowymi objawami zaburzeń są problemy emocjonalne i komunikacji społecznej, zaburzenia postrzegania i myślenia, czy nieprawidłowości we wzorcach statomotorycznych. Dziecko ma zaburzoną osobowość i problem z dostosowaniem do zmieniających się warunków otoczenia. Najczęściej nieprawidłowości ujawniają się w postaci hiperreagibilnośći (nadwrażliwości) lub hiporeagibilności (niedowrażliwości) układów zmysłów. W przypadku nadwrażliwości dziecko unika dostarczania sobie bodźców, które odczuwa jako przykre (nietolerowane), ograniczając przez to ich dopływ. Przy niedowrażliwości dziecko poszukuje samemu określonego bodźca, jednak dostarcza ich sobie w sposób chaotyczny i często stereotypowy.

Diagnostyka dzieci z zaburzeniami integracji sensorycznej jest bardzo ważna, ponieważ przyczyny mogą wynikać nie tylko z uszkodzenia kory sensorycznej, ale również motorycznej pochodzenia ośrodkowego. Jeśli problem jest złożony uzasadnione może być włączenie metod neurofizjologicznych do procesu terapeutycznego. Planowanie terapii oparte jest o obserwację w zakresie odbioru, rozpoznawania i wykorzystywania bodźców sensorycznych docierających do dziecka za pomocą wszystkich zmysłów. Do pełnej diagnostyki wykorzystywany jest Baseline, kwestionariusz dla rodziców, test TIP, TSI, SIT i TIE, diagnostyka video oraz Monachijska Funkcjonalna Diagnostyka Rozwojowa.