W pierwszych tygodniach życia niemowlęcia mięśnie kończyn są bardziej napięte niż mięśnie tułowia. Każda zmiana otoczenia i sytuacja stresująca niemowlę będzie wywoływała u niego reakcje w postaci płaczu i dodatkowego napięcia mięśni, co jest rzeczą naturalną. Są jednak pewne symptomy, po których możemy stwierdzić, że napięcie mięśniowe niemowlaka jest wzmożone i odbiega od normy.
Najbardziej miarodajna jest obserwacja maleństwa w jego naturalnym środowisku i warunkach dla niego jak najbardziej komfortowych. Ważne jest to czy ruchy wykonywane przez maleństwo z biegiem czasu stają się bardziej płynne i świadome. Dzieci ze wzmożonym napięciem mięśniowe są rozdrażnione i często płaczą bez konkretnej przyczyny. Mogą występować problemy żywieniowe ze względu na niemożność utrzymania sutka mamy w buzi. W ciągu pierwszych tygodni życia rodzice mogą mieć problem z ubieraniem maleństwa, które nieustannie cofa rączki i nie pozwala na założenie rękawka. Obserwowane jest dość często prężenie nóżek z ich usztywnieniem, pocieranie stóp o siebie, zakładanie nóg na siebie i nierzadko zakładanie pampersa może stanowić nie lada wyczyn. Leżąc na wznak dzieci ze wzmożonym napięciem często wyginają się pchając główką w podłoże ze wzrokiem skierowanym za siebie i układają się w wygiętą literę C. Jednostronna preferencja ułożenia może prowadzić do wystąpienia asymetrii i jej utrwalenia.
Dzieci ze wzmożonym napięciem mięśniowym sprawiają wrażenie bardzo silnych jednak w prezentowanych przez dziecko umiejętnościach przeważa nieprawidłowy wzorzec wyprostny. Leżąc na brzuszku maluch dużo szybciej dźwiga główkę odginając ja mocno do góry, a wszelkiego rodzaju obroty i zmiany pozycji wykonuje przez odgięcie główki i zwiększoną aktywność mięśni prostujących czyli korzysta i utrwala nieprawidłowe wzorce ruchu. Po 3 miesiącu życia, kiedy to barki powinny być już znacznie obniżone, wzmożone napięcie nie pozwala na ich znormalizowanie (potocznie – rozluźnienie), a szyja wydaje się być krótka. Napięcie w kończynach górnych utrudnia aktywny podpór na otwartych dłoniach i opóźnia umiejętność chwytania zabawek.
Dziecko ze wzmożonym napięciem mięśni dąży do pozycji stojącej często omijając tak ważne etapy rozwoju jak czworakowanie. Niemowlęta starsze, które podejmują próby wstawania i pierwszych kroków często wspinają się na palce, a ich postawa stojąca sprawia wrażenie usztywnionej. Chodzenie na palcach będzie powodowało ograniczenie ruchomości w stawie skokowym, mogące doprowadzić do trwałego przykurczu.
Dlatego najważniejsza jest obserwacja dziecka, w razie potrzeby ocena przez wykwalifikowanego terapeutę dziecięcego aby podpowiedzieć rodzicom w jaki sposób wpływać i normalizować wzmożone napięcie mięśniowe.
