Stymulacja Systemu Taktylnego (z łac. pobudzenie dotykowe)
Terapia opiera się na podstawowych założeniach neurologii, psychologii oraz teorii integracji sensorycznej. Głównym zadaniem terapii jest dostarczenie kontrolowanej ilości bodźców sensorycznych w szczególności dotykowych i proprioceptywnych, tak aby dziecko spontanicznie formułowało reakcje adaptacyjne poprawiające integrację tych bodźców.
Dotyk jest bodźcem stymulującym układ nerwowy. Matka dotykając swoje dziecko, powoduje że połączenia neuronalne działają sprawnie i szybko. W okresie dynamicznego rozwoju mózgu, ważne jest dać dziecku możliwość rozwoju motorycznego oraz dostarczać odpowiedniej ilości bodźców dotykowych, wzrokowych i słuchowych.
Stymulacja taktylna, wspomaga prawidłowy rozwój dziecka przez nic innego jak dotyk jego rodziców. Terapia ta jest formą zabawy z dużą ilością pozytywnych emocji dla całej rodziny.
Zasady wykonania terapii taktylnej:
- dotyk powinien być delikatny, ciepły i przyjemny dla dziecka,
- terapia powinna być w pełni akceptowana przez dziecko,
- podczas pracy z ,,małym pacjentem” należy zmieniać rytm i siłę bodźca, ruchy powinny być wolne, nacisk dłoni terapeuty ma sprawiać przyjemność,
- u dzieci terapię najlepiej wykonywać na materacu lub kocu,
- rodzice powtarzają terapię taktylną w domu raz dziennie,
